Rumeli Hisari Müzesi

Sarıyer ilçesi sınırları içinde ve bulunduğu mevkiye adını veren hisar,
otuz dönümlük (30.000 m²) bir alanı kapsamaktadır. Anadolhisarı`nın
karşısında İstanbul Boğazı`nın en dar (850 m.) ve akıntılı kısmında inşa
edilmiş muhteşem bir anıt-eserdir. Bölgenin ve civarın antik devirde
"Hermaion" adıyla anıldığı bilinmekte ise de, tarihçi Dukas bundan söz
etmemekte ve hisar yeri olarak "Sostenion" un (İstinye) aşağısında,
Fonea adıyla bilinen bir dağın yamacını göstermektedir. Rumelihisarı`nın
adı: Fatih vakfiyelerinde Kulle-i Cedide; Neşri tarihinde Yenice-Hisar;
Kemalpaşazade, Aşıkpaşazade ve Nişancı tarihlerinde Boğazkesen Hisarı
olarak geçmektedir. Bu adı Dukas karıştırarak Kefalokoptis biçiminde
kullanmışsa da, ondan başka hiç kimse bu adı kullanmamıştır.

Büyük Zağanos Kulesi ile Küçük Zağanos Paşa Kulesi`nde yer alan iki
kitabeye göre hisar, takriben dört ay gibi kısa bir sürede yapılmıştır.
Süleymaniye Kütüphanesi`ndeki "Şerh-i Tecriyd-i Ataik" adlı eserde ise
eserin 139 günde bitirildiği kaydı vardır.

Yapımda kullanılan keresteler İzmit ve Karadeniz Ereğlisi`nden; taşlar
Anadolu`nun değişik yerlerinden ve spoliler (devşirme parça taş)
çevredeki harap Bizans yapılarından elde edilmiştir.

Bazı tarihlerde yapımında 1000 usta, 2000 amele ve çok sayıda nakliyeci
biçiminde yuvarlak rakamlar geçmekte ise de, Mimar E.H. Ayverdi yüzeysel
hesapla bunu 300 usta, 700-800 amele ve 200 arabacı, kayıkçı, nakliyeci
vd. taife olarak yazmaktadır.

60.000 m² alanı kapsayan anıtın kargir hacmi yaklaşık 57.700 m³ tür. Dağ
Kapısı, Dizdar Kapısı, Hisarpeçe Kapısı ve Sel Kapısı olmak üzere dört
esas ve Mezarlık Kapısı adında bir tali kapısı vardır.

Saruca Paşa, Halil Paşa ve Zağanos Paşa adlarında üç büyük ve küçük
Zağanos Paşa adında bir ufak toplam dört kulesi; 13 adet irili ufaklı
burcu bulunmaktadır. Biri tıkalı iki su mecrası, ikisi kaybolmuş üç
çeşmesi vardır. Camiden günümüze yalnızca yıkık minaresi kalmıştır.

Yapı, 1509 depreminde büyük zarar görmüş ancak hemen onarılmıştır. III.
Selim (1789-1807) Döneminde de bir onarım gördüğü bilinmektedir. Ancak
esaslı onarım, 1953 yılında devrin cumhurbaşkanı Celal Bayar`ın
talimatları ile üç Türk bayan mimar Cahide Tamer, Selma Emler ve Mualla
Anhegger-Eyüboğlu`nun yaptığı restorasyonla gerçekleşmiştir.

Müzede açık teşhir yapılmaktadır, ancak sergi salonu ve depo
bulunmamaktadır. Toplar, gülleler ve Haliç`i kapattığı söylenen zincirin
bir parçasından oluşan eserler, bahçede teşhir edilmektedir.

Ziyaret Gün ve Saatleri: Çarşamba dışında 09.30-16.30 saatlerinde
ziyarete açıktır.
Giriş Ücreti: 2 YTL.