Finike Genel Bilgi

Akdeniz Bölgesi'nde Antalya İli'ne bağlı bir ilçe olan Finike'nin
doğusunda Kumluca, batısında Kaş, kuzeyinde Elmalı ilçeleri, güneyinde
de Akdeniz ile çevrilidir. Antalya İli'nin batı kesiminde, Finike
Körfesi'nin de batı kıyısında yer alır. Yörenin kuzeyinde Kohu Dağı'nın
güney yamaçları, kuzeydoğu ve doğusunda Beydağları'nın güney uzantıları,
orta kesiminde de Alacadağ bulunmaktadır. Bunlardan etekleri ormanlarla
kaplı olan Alacadağ kıyıya dik olarak uzanır. Kohu Dağı ile
Beydağlarını birbirinden ayıran Avlanbeli Geçidi aynı zamanda
Elmalı-Finike bağlantısını sağlar.

Finike Ovası küçük akarsuların getirdiği alüvyonlarla Finike Körfezi'ni
doldurmuş ve ovanın oluşmasına neden olmuştur. Bu ova Avlan Gölü'nün
sularından kaynaklanan Başgöz Çayı ve Beydağları'ndan çıkan Alakır
Çayları ile sulanır. Yüzölçümü 655 km2'dir. 2000 Yılı Genel Nüfus Sayım
sonuçlarına göre; toplam nüfusu 42.087'dir.

İlçenin ekonomisi tarıma ve turizme dayalıdır. Bitkisel üretimde
turunçgiller ve sebzecilik ön planda gelir. Seracılık ise çok yaygın
olup gelişmiştir. Eskiden pamuk üretiminin yapıldığı bu yerde
seracılığın ve turunçgillerin üretiminden sonra pamuk yetiştirirciliği
gerilemiştir.

İlçede antik çağlardan günümüze kadar gelen İdebessos, Liymra, Erinos,
Coridalla ve Arykanda gibi antik kentler bulunmaktadır. Likya'nın önemli
kentlerinden İdebessos'da yapılan kazılar ilk yerleşimin yörede
MÖ.2000'lerde başladığını göstermiştir. MÖ. 3000'den sonra Teke
Yarımadası'nda yerleşimin yoğunlaştığı görülmüştür.

Likya bölgesi ile birlikte Finike de MÖ.VI.yüzyıldaki pers istilasına
kadar bağımsız olarak kalmıştır. Doğu Akdeniz ticaretinin gelişmesinde
diğer kentlerle birlikte pay sahibi olmuş ve gelişmiştir. MÖ.330 yılında
Büyük İskender önemli bir direnişle karşılaşmadan Likya'yı ele
geçirmiş, Finike'ye de hakim olmuştur. İskender'in ölümünden (MÖ.333)
sonra, Suriye, Mısır ve Rodos'un egemenliğini kabul etmiş,
MÖ.II.yüzyılın başlarında Lymra Beyi Perikles, Likya birliğini sağlamış,
Finike de bunun içinde yer almışsa da Akdeniz korsanları buraya da
egemen olmuştur. MÖ.67'de Roma generali Pompeus, yöreyi korsanlardan
temizleyerek Finike'ye de hakim olmuştur. MS.43'te Roma İmparatoru
Caldius Likya ile Pamfilya bölgelerini birleştirerek yeni bir eyalet
oluşturmuş ve adını da Likya-Pamfilya olarak değiştirmiştir. Finike de
bu eyaletin içerisinde kalmıştır. Romadan sonra bir süre Bizanslıların
egemenliğinde kalmış, Arap akınlarından zarar görmüştür.

Malazgirt Savaşından (1071) sonra, Finike ve yöresi Selçukluların
denetimi altına girmiştir. 1207-1308 yılları arasında Selçuklu
egemenliğinde kalan yöreye, Orta Asya'dan gelen Teke Boyu yerleşmiş ve
Tekelioğlu Beyliği kurulmuştur. Tekelioğullarının hakimiyeti 1361 yılına
kadar sürmüş, Osmanlılar tarafından beyliğin ortadan kaldırılmasıyla da
yöre Osmanlı'ların egemenliğine geçmiştir.

XIX.yüzyılın sonlarında Konya vilayetinin Teke sancağında Elmalı
kazasına bağlı bir nahiye olan Finike, 1914'de ilçe yapılmıştır. Finike,
l. Dünya savaşı sırasında, 1919-1921 yılları arasında İtalyanlar’ın
kısa süren işgalleri atanda kalmıştır. İstiklal Savaşı'ndan sonra
İtalyanlar Finike’den çekilmişlerdir. Cumhuriyet döneminde de Finike,
Antalya’ya bağlı ilçe statüsünü sürdürmüştür.

Günümüzde Finike, antik çağ kentlerinden Limyra ve Arykanda'nın
kalıntılarının bulunduğu, arkeolojik yönden önemli bir merkezdir. Ayrıca
doğa ve denizin birleştiği bir turizm beldesi olup, portakalları ile
ünlüdür.