Eğridir Gölü

Koruma Statüsü: Bölgede herhangi bir koruma statüsü yoktur.


Coğrafi Koordinatları: 38ol5’ Kuzey-30o52’Doğu.


Göller bölgesinde yer alan önemli bir göldür. İdari olarak Isparta İli
sınırları içinde yer almaktadır.

Beyşehir Gölü’nden sonda Türkiye’ni ikinci büyük tatlı su gölüdür. Su
rengi turkuvazdır. Jeolojik olarak tektonik bir göldü. Ancak, göl
çanağının biçimlenmesinde karstik olaylar da etkili olmuştur.

Kuzey-güney doğrultusunda uzanan Göl’ün Keltepe burnu ile Belbel
Çiftliği arasında kalan orta kısmı çok dardır. Göl’ün kuzeyde kalan
bölümü Hoyran, Göl’ü güneyde kalan bölümü ise Eğirdir Gölü olarak
isimlendirilmektedir.

Göl derinliği yıllara ve mevsimlere göre değişmekle birlikte, ortalama
derinlik 7 ile 12 metredir. En derin yeri Barla kasabası önlerinde 15
m.’yi bulmaktadır.

1938-1991 rasat periyodunda; en düşük su seviyesi Aralık 1975’te 915.33
metre olarak tespit edilmiştir. Bu seviyedeki göl alanı 45.300 hektar ve
su hacmi ise 2.74 milyar m3 hesaplanmıştır. En yüksek su seviyesi Mayıs
1969’da tespit edilmiş, buna göre su kotu 919.11 metre, göl alanı
48.150 hektar ve su hacmi ise 4.44 milyar m3 olarak gerçekleşmiştir.

Gölün beslenimi; göl alanına düşen yağıştan, drenaj alanı yüzeysel
akışından v yer altı suyu akışından (kaynaklar dahil) olmaktadır.
Boşalımı ise; güney ucundaki gölayağı, buharlaşma, düdenler ve suni
boşalım (sulama, enerji üretimi ve içme-kullanma suyu temini) yoluyla
olmaktadır. Gölü besleyen en önemli akarsular Uluborlu yönünden gelen
Popa çayı, Hoyran Ovasından inen Değirmen çayı ve Yalvaç’tan gelen
Akçay’dır. Yazın geçtikleri yerlerde sulamada kullanıldığı için, bu
çayların suları yaz mevsiminde göle ulaşmaz.

Ekolojik karakteri itibariyle Beyşehir Gölüne benzemektedir. Gölün derin
kısımları orta gıdalı, sığ kısımları ise bol gıdalı özelliktedir.

Göl, su ürünleri yönünden zengin bir yapıya sahiptir. Ancak, 1960
yılından önce gölde 11 balık türü bulunmakta iken, gele uzun levrek
(sudak) aşılanmış yırtıcı bir tür olan uzun levrek göldeki diğer balık
türlerini bitirmiştir. Sadece çok az sayıda sazan balığı Hoyran
kesimindeki sığ bölgelerde varlığını sürdürmeye çalışmaktadır. Gölde çok
zengin olan tatlısu istakozu da hastalık nedeniyle tamamen tükenmiştir.

Göl, doğudaki Gelendost kıyıları ile kuzeybatıdaki Gençali ve kuzeydeki
Hoyran Ovasının kıyı düzlükleri dışında genellikle dik yamaçlarla inen
dağlarla çevrilidir. Bu nedenle güneyde yer alan Eğridir Gölü’nün daha
derin kıyılarının dik ve sazlık alanlarının az olması sebebiyle su
kuşları için elverişsizdir. Daha sığ olan Hoyran Gölündeki geniş sazlık
alanlar, su kuşları için kuluçka ve beslenme ortamı oluşturmakta,
kuzeyden gelen kuşlar için önemli bir uğrak alanı olmaktadır. Küçük
karabatak, alaca balıkçıl, küçük balıkçıl, bıyıklı sumru, Hoyran Gölünde
kuluçkaya yatan önemli türlerdir. Gölün sonbahar ve kış aylarındaki
ortalama kuş populasyonu 30.000 civarındadır.